umut
ayakları ve yuvası olmayan
bir kuş aslında
yürümeyen..
uyumayan..
hep gökyüzünde
hep görebileceğin bir yerde duran
ulaşamadığın asla
dokunamadığın için inanmadığın
gördüğün için çabaladığın
duyularını çarpıştıran
kendinle savaştıran
neye ulaşma çabasındayız?
neyi neden aramaktayız?
cevap bulma mı aslolan
soru sormak mı yılmadan

aldat-ma

çıkıyorum işte yola
çıkınım umutsuzluk
umutsuzluğum bir dünya
uzakta...
çok uzakta...
sen bana aldırma
beraber yürüyoruz sanma
eskaza kesişti yollar
yanyana durduğumuza bakma

başkent öğretmenevi

ve bu gece başka bir koku sindi tenime... senden sonra ilk defa! mutlu mu olmalıyım? bu şansı kaçırmamalı mıyım? zorlasam mı olur? zorlamadan da olacak mı acaba? zorum kendime mi? kokusu geliyo yazarken burnuma. ve ilginçtir senden hiç bir parça yok bu sefer. seni aramadım.. seni bulmadım.. seni bulamadım. bulamayacağımı bildiğimden mi aramadım. ve telefon çalıyor. izin vermeliyim kendime. bırakmalıyım başkasına her dokunuşta seni aldatma psikolojisini. açmalıyım telefonu "canım" diye. inandırmalıyım kendimi söylediğime

cezaevi profesörleri ve sen

sorguya çekiyorlarmış seni

evinden alınıyormuşsun

karının yanından

dönmeme ihtimaliyle kapatıyormuşsun kapıyı

bu kadar uzağındayken

hem ruh hem beden

korkuyorum seninle

gecelerim hep bir işkence

hep itiraf rüyalarım

senin yerine satıyorum inandığımız herşeyi

yapmadıklarımızı anlatıyorum

yapamadıklarımızı

gördüğüm kanları

gözyaşlarını

senin yerine bir itiraf daha bu gece

ben işin aşk kısmındayım hala

devrim benim neyime

eğer sende korktuysan

ve umutsuz bakıyorsa gözlerin

tek bir saniye

dindiyse o hırsın

bittiyse öfken

bıraktıysan savaşmayı

şimdi anlıyorum anlattıklarını

hak veriyorum bihaber beklediğim gecelere

senide mi sindirdiler

daha kaç senin gibileri sindirecekler

soğuk sorgu odaları

anlamsız yüzler

havada yerini haketmeyen sözler

sevdiğim

arkasından yıllar boyu gittiğim

senide mi bize benzetecekler

benim sormaya korktuğum soruları soracaklar sana

cevaplarken sen korkacaksın bu defa

ama sen susma

göz yumma

boyun eğme

mutlu bi ülke veremediysemde sana

temiz iç çamaşırı hazırlayacağım

mektupta yazarım korkma